Het is allemaal uit verveling begonnen

Kazerne 't Harde bood weinig vertier voor een dienstplichtige soldaat. De tijd moest worden doorgebracht in de kantine, in de filmclub of je kon een cursus gaan doen. Pottenbakken was zo'n cursus. Uit verveling en uit nieuwsgierigheid ging ik in januari 1973 een avond kijken en meedoen. Van het een kwam het ander. Ik maakte er potten, vazen en schalen. Na verloop van tijd werd ik er meer vertrouwd en kreeg een sleutel van de hobbyruimte. Daarna kon ik zo vaak ik wilde gaan oefenen. Met mijn maten zat ik er avond na avond.

Langzamerhand kreeg de hobby meer vat op mij. Thuis in de schuur bij mijn ouders had ik al een draaischijfje gemaakt. Zo kon ik na mijn dienstijd rustig verder werken.

Pas getrouwd en verhuisd naar Gemert kreeg de draaischijf ook weer een plekje. Daarna ben ik zelf doorgegaan met pottenbakken en heb ik mijn kennen en kunnen weten uit te breiden. Enkele jaren later werd een heus atelier gebouwd, compleet met oven en natuurlijk weer een draaischijf

In maart 1978 werd ik door het bestuur van de Stichting Gemerts Atelier benaderd om een cursus pottenbakken te verzorgen voor mensen die daarvoor belangstelling hebben. Die cursus trekt nog steeds voldoende cursisten om door te gaan. Soms is er zoveel belangstelling dat er twee groepen gevormd moeten worden.

Ook als docent ben je nooit uitgeleerd. Het kan altijd beter, functioneler, groter of kleuriger. Er zijn nog steeds soorten klei en andere technieken om te ontdekken en uit te proberen. Zo heb ik me stoken in een zaagselton, raku stoken en stoken in een saggar eigen gemaakt

Nadat ik met pensioen ging, heb ik de hobby omgezet in een eigen bedrijfje. Dat is om bezig te blijven, onder de mensen te komen. Het zorgt voor ontspanning en gezelligheid.